Rozgrzewka F czyli raz za dużo, raz za mało
Co jakiś czas zdarza się, że ręka zawiera 12 lub 14 kart (oczywiście inne liczby też się zdarzają). Błąd człowieka lub maszyny przy powielaniu lub zawodnika przeglądającego ręce po zakończeniu rozgrywki lub przy przenoszeniu pudełek do następnej rundy jest najczęstszą przyczynę takiej sytuacji.
Łatwo zapamiętać, że jeśli gdzieś jest za dużo kart (również 14-12), to idziemy do P13, a jeśli za mało to sięgamy po P14.
1.
-
rozd. 11
Rozd. S,
po partii: —♠ 6 5 4 2
♥ K 7 4 3
♦ A D W
♣ 7 4♠ W 9 7
♥ 5
♦ K 6 4
♣ A 10 9 5 3♠ D 10 8
♥ 9 8 6
♦ 9 8 7 3 2
♣ K 8♠ A K 3
♥ A D W 10 2
♦ 10 5
♣ D W 6 2W zawołał sędziego po przeliczeniu swoich kart, ale S zdążył już otworzyć licytację – 1BA. Feralną kartą okazuje się ♥D. Sędzia!!!
- Odpowiedź z komentarzem: Inkryminowaną sytuację opisuje P13B „…Gdy okaże się, że ręka gracza zawierała więcej niż 13 kart, a ręka innego mniej, i któryś gracz dysponujący wadliwą ręką zgłosił już zapowiedź, wówczas:
- 1. Jeżeli sędzia uzna, że rozdanie można poprawić i normalnie rozegrać bez zmian zapowiedzi, rozdanie może być tak rozegrane. Po zakończeniu rozdania sędzia może orzec wynik rozjemczy.
- 2. W przeciwnym razie, po zgłoszeniu zapowiedzi z niewłaściwą liczbą kart należy orzec wynik rozjemczy (patrz przepis 12C1b) i można ukarać wykraczającego…”
-
Czy zezwolić na kontynuowanie licytacji? Są dwie szkoły: falenicka i otwocka. Pierwsza zezwala niemalże w każdym przypadku, a druga sugeruje przyjrzenie się rozdaniu przed podjęciem decyzji. Jestem zwolennikiem szkoły pierwszej, falenickiej (i nie dlatego, że do Falenicy mam bliżej 😊) wychodząc z założenia, że sędzia oglądający karty przed grą może sam łatwo stać się źródłem nielegalnej informacji, co samo w sobie zaprzecza podstawowej zasadzie sędziowskiej primum non nocere. Ponieważ prawo na to zezwala, rozwiązanie z wcześniejszą analizą rozdania jest dopuszczalne, ale zalecałbym daleko idącą ostrożność. Zabieramy więc całe rozdanie najlepiej do stołu obok i przy korekcie robimy szybki przegląd, a w meczu sugerowałbym takie rozwiązanie: sędzia mówi, zabieram rozdanie do poprawki, grajcie następne, a później wrócimy do tego. Takie podejście oszczędza czas oraz pozwala na szczegółową inspekcję rozdania. Wyobraźmy sobie, że rozdanie zostało dopuszczone i ♥D wróciła do właściciela. Licytacja przebiegła jak niżej:
W N E S 1BA pas 2♣ pas 2♥ pas 4♥ pasy… Teraz S patrzy na sędziego sugerując, że wyjątkowo nie będzie miał kłopotu ze złapaniem damy atutowej, co jest zgodnie z prawdą 😊.
Po zakończeniu rozgrywki pora na zastosowanie P12C1b „…Orzekając zapisowy wynik rozjemczy, sędzia powinien dążyć do przywrócenia wyniku rozdania najbliższego prawdopodobnemu wynikowi, który zostałby uzyskany, gdyby nieprawidłowość nie miała miejsca…”
Rozgrywający wziął 11 lew. Co teraz? Do dyspozycji mamy protokół rozdania:
na wszystkich 16 stołach grano 4♥, a frekans tak wygląda:
450 – 6
420 – 10
Przepytani zawodnicy tłumaczą, że z uwagi na brak ♥9 u NS łapanie damy u E daje szanse na nieoddanie lewy atutowej nawet przy rozkładzie 4-1.
Traktując EW jako niewykraczającą (P12B1) rozstrzygnięcie typu 11 lew – 1/3, 10 lew – 2/3 lub nawet ostrzej 11 lew – 1/4, 10 lew 3/4 będzie właściwe
. -
rozd. 11
Rozd. S,
po partii: —♠ 6 5 4 2
♥ K 7 4 3
♦ A W 9
♣ 7 4♠ W 9 7
♥ D 5
♦ K 6 4
♣ A 10 9 5 3♠ D 10 8
♥ 9 8 6
♦ D 8 7 3 2
♣ K 8♠ A K 3
♥ A W 10 2
♦ 10 5
♣ D W 6 2Rozdanie prawie identyczne jak w pkt. 1 (w karach zamiana damy na 9), ale… po otwarciu przez S – 1BA, jego partner zwrócił mu uwagę, że w przegródce jest jeszcze jedna karta (♣2).
W N E S 1BA pas 2♣ pas 2♥ pas 4♥ pasy… Po rozegraniu rozdania E zawołał sędziego informując o zdarzeniu.
Jaką decyzję podejmiesz?
Odpowiedź z komentarzem: P14A1 „…Wykrycie wadliwości przed rozpoczęciem rozgrywki …
- Jeżeli kartę odnajdzie, to przyłącza ją do właściwej ręki.
- …
- Licytacja i rozgrywka przebiegają normalnie bez zmieniania zgłoszonych zapowiedzi. Przyjmuje się, że poprawiona ręka nieprzerwanie zawierała wszystkie swoje karty…”
Ten przepis wygląda niewinnie i wydaje się, że sędzia nie ma nic do roboty, ale przeczytajmy P14C „…Informacja o przemieszczeniu karty jest informacją nielegalną dla partnera gracza, którego ręka zawierała niewłaściwą liczbę kart…”
Trochę się nam rozjaśniło. N zauważył przecież, że partner otworzył 1BA trzymając tylko 12 kart, a jeśli brakująca karta to honor? Rozważenie ważonego rezultatu rozjemczego typu 1BA – lew 8, bądź 9, 2♥ – lew 10, bądź 11 będzie najwłaściwszym rozwiązaniem, ale poprzedzone panelem typu, co licytujesz z ręką N po otwarciu partnera 1BA
3.
rozd. 20 Rozd. W, po partii: Obie |
♠ A 8 6 ♥ D W 10 9 6 4 3 ♦ D ♣ K 9 4 |
|
♠ K 5 3 ♥ 2 ♦ A W 8 7 2 ♣ W 10 7 3 |
♠ W 10 9 4 2 ♥ A K 8 ♦ K 10 3 ♣ A 5 |
|
♠ A D 7 ♥ 7 5 ♦ 9 6 5 4 ♣ D 8 6 2 |
W | N | E | S | |
pas | 1♥ | 1♠ | 1BA | |
2♠ | pasy… |
S wyszedł w kiera. Rozgrywający wziął asem kier i zagrał pika. Gdy S dołożył ♠A, N zasugerował przeliczenie kart, co było słusznym posunięciem, gdyż sam posiadał kart 14, a jego ♠A kolorem koszulki odbiegał od pozostałych kart. Sędzia usunął nadwyżkowego asa i grę dokończono. EW po wzięciu 11 lew stwierdzili, że bez tego asa N nigdy nie otworzyłby 1♥, wówczas oni w miarę łatwo osiągnęliby końcówkę pikową.
Sędzia.
Odpowiedź: P13C „…Każdą kartę dodatkową nienależącą do danego rozdania usuwa się po jej znalezieniu. Licytacja i rozgrywka przebiegają bez dalszych sprostowań. Nie wolno orzec wyniku rozjemczego, chyba że taka karta została zagrana w zakrytej lewie…”
Komentarz zbędny. Niezłym pociągnięciem sędziego będą wyrazy współczucia.
Plik do wydruku RF1-3_O-K